De niet benijdenswaardige positie van de scheidsrechter. Zijn er wel scheidsrechters die deugen????
Als ze vriendelijk en aardig zijn, noemen we ze zakken
Als ze keihard en zakelijk zijn, noemen we ze diktator
Als ze ernstig zijn, noemen we ze zuurpruimen
Als ze goed fluiten, zijn ze uitslovers
Als ze jong zijn, weten ze niets en hebben geen ervaring
Als ze oud zijn, weten ze het beter
Als ze geen praatje maken, zijn ze verwaand en lopen naast hun schoenen
Als ze met het ene team bemoeien, zijn ze partijdig
Als ze ieder hun inbreng gunnen, zijn ze bang en laf
Als ze van iedereen belangstelling eisen, zijn ze doordrijvers
Als ze het niet doen, zijn het geen goede fluiters
Als ze hun ogen de kost geven, lopen ze te zoeken
Als ze wat door hun vingers zien, zijn ze stekeblind
Als ze spelers bij het fluiten betrekken, zijn ze te lui om het zelf te doen
Als ze het niet doen, willen ze graag hoger fluiten, bang voor concurrentie
Kortom:
Een scheidsrechter moet zo wijs zijn als Salomon,
Zo geduldig als Job,
Zo sluw als een vos,
Zo moedig als een leeuw,
Zo dikhuidig als een olifant,
Zo buigzaam als een rietje,
Zo krachtig als een eik,
Zo gevoelig als een kruidje roer me niet.
Bovendien moet hij kunnen praten als brugman, zwijgen als het graf en fluiten als een vos. Maar uiteraard maakt de scheidsrechter wel eens fouten.
ook de scheids is tenslotte mens…