Scheidsrechters

  • #5 - Harry

    Beste handballiefhebbers,

    Een aantal wedstrijden dit seizoen heb ik eenzelfde scheidsrechterkoppel op de Nederlandse handbalvelden zien acteren. Een schitterende bepalende hoofdrol is wat zij zich keer op keer opeisen. De interpretatie van beide heren omtrent hoeksituaties, passief spel, het betreden van gebied buiten het speelveld en de (progressieve) bestraffing blijft telkens wonderbaarlijk. Zo hebben zij elke wedstrijd een minimum aan 15 tijdstraffen, een gelijk aantal passief spel waarschuwen en om nabij 10 maal fluiten zij hoekspelers af, daar deze 5-10 cm buiten het veld zijn ingestart.

    De tijdstraffen komen met name tot stand in de hoek. Beide heren zijn van mening dat de hoekverdediger in principe geen enkele actie mag ondernemen om nog een doelpunt te voorkomen. Op het moment van afzet en schot moet de verdediger volledig stilstaan en geen enkel contact met de aanvaller maken. Gebeurt een van beide wel, dan riskeert de verdediger een tijdelijke uitsluiting. Bij deze beide heren geldt: dan ontvangt de verdediger een tijdelijke uitsluiting.

    Het lijkt zo alsof beide heren het spelregelboekje wel hebben gelezen, maar de stukjes ‘toelichting’ of ‘commentaar’ daarbij zijn vergeten. Een ploeg die speelt op de counter en daarbij in de 1e (break-out) of 2e (snelle tegenaanval) fase niet tot een afronding komt, mag van beide heren niet meer wisselen! Zij interpreteren de volgende regel (letterlijk uit het spelregelboekje):

    ''Bij verlate spelerswissels terwijl de opbouwfase reeds is aangevangen.

    Kenmerkende aanwijzingen zijn:

    • alle spelers hebben hun aanvalspositie ingenomen;

    • het team begint de opbouwfase met het voorbereidende overspelen;

    • pas dan volgt een spelerswissel van dit team.''

    Helaas vergaten zij het commentaar onder dit stuk:

    ''Commentaar

    Een team dat vanaf de eigen helft een break-out speelt maar deze op de helft van de tegenpartij niet met een worp op het doel kan voltooien, mag aansluitend nog tot spelerswisseling overgaan.''

    Daarnaast is het vrij jammer dat beide heren samen ongeveer tien keer per wedstrijd hoekspelers terugfluiten, omdat ze een beetje (hakgedeelte schoen/ 5-10 cm) buiten het veld zijn ingestart. Zelden heb ik arbiters op een dusdanige wijze een wedstrijd zien beïnvloeden. Beide heren verschuilen zich achter de spelregels en hebben geen enkel vermogen om het handbal als spel in sommige gevallen voorrang te verlenen.

    Scheidsrechters dienen de spelregels te gebruiken voor het leiden van een wedstrijd. Het is niet de bedoeling dat wedstrijden worden gebruikt om strikt en alleen maar de spelregels na te leven. De interpretatie, visie en spelopvatting van de broers Scherhage/Scherhage komt zeer te kort in het huidige handbal. Helaas.

  • sapie

    Het is zeker zo dat vooral in de landelijke klasse dat scheidsrechters fluiten via het boekje

    en op geen enkelewijze een wedstrijd lezen.

    Dit heeft deels te maken met de rapporteurs een beetje zelfrespecterend koppel weet wat een rapporteur wil zien en fluiten ook in die geest als de rapporteur maar tevreden is.

    Als een bond het nhv vindt dat ze een geloofwaardige uitstraling willen hebben en het handbal naar een hoger plan willen tillen zouden ze eens daar moeten starten om de rapporteurs goed op te leiden en niet alleen maar vol stoppen met instructie van dit zijn de regels.

    Het zou zeker het handbal en scheidsrechter korps tegoeden komen, bij het schrijven ben ik mij echter er wel van bewust dat er ook rapporteurs lopen die het wel beheersen om koppels te laten groeien maar dat zijn meestal ook de betere opleiders.

  • #5 - Harry

    Of alle divisiescheidsrechters nou volgens het boekje fluiten of niet, bij elke koppel (op één na) begrijp ik bijna altijd de handelswijze van de twee leidsmannen of -vrouwen. Dit wil overigens niet zeggen dat ik het er ook altijd mee eens ben. Een verschil in waarneming of interpretatie hoort mijn inziens bij het spel, dit is het leuke aan het werken met mensen. Echter fluiten Scherhage/Scherhage op een dusdanig belachelijke wijze, dat dit voor mij totaal onbegrijpelijke situaties oplevert. De visie en spelopvatting van deze beide heren hoort absoluut niet thuis op landelijk niveau. Laat ze samen C-jeugd fluiten, waar de basis van spelregels er nog ingeslepen moet worden. ‘'Niet aan het shirtje vasthouden, meisje!’' of ‘'Denk je eraan dat je in het veld blijft, jongeman.’' zouden zelfs op een 30x20 meter veld niet misstaan (D-jeugd). Wel moeten deze heren erop letten dat ze niet aan de 15 tijdstraffen komen, dat zou het enige jammere zijn als Scherhage/Scherhage jeugdwedstrijden gaan leiden!

  • Passief

    Volledig mee eens, Harry!

    De heren S&S fluiten altijd zeer pietluttig en kinderachtig, niet in de geest van welke wedstrijd dan ook. Ik vind ook dat een verdediger niet aan een inspringende hoekspeler mag komen, maar zoals dit koppel daarmee omgaat is volledig doorgeslagen.

    Daarbij is het vaak duidelijk dat ze in een wedstrijd een duidelijke voorkeur hebben voor welk team moet gaan winnen. Op zich doen ze het vrij subtiel (de betreffende ploeg heeft het vaak zelf niet eens in de gaten), maar als het erop aan komt zullen ze altijd voor zorgen dat hun favoriete ploeg geholpen wordt. Ook hebben ze een aantal spelers die ze altijd extra in de gaten lijken te houden. En ja, daar ben ik er 1 van. Ik vraag me toch af wat ik ze ooit heb misdaan…

    Als ze een wedstrijd fluiten, wekken ze bij mij ook niet de indruk met een hobby bezig te zijn waar ze plezier aan beleven.

    Ik geef niet graag af op scheidsrechters, want we hebben ze hard nodig. Ik moet ook zeggen, dat het niveau van de scheidsrechters in Nederland redelijk overeen komt met dat van het handbal. Maar de broers Scherhage zorgen in een wedstrijd altijd voor veel frustraties aan veel kanten: 2 ploegen, coaches en publiek.

  • sapie

    is dit haagse harry

  • #5 - Harry

    Als deze vraag aan mij wordt gesteld; nee, helaas.