Van de week stuitte ik op een nieuwsbericht dat meldde dat Klaas Jan Huntelaar een voorwaardelijke schorsing van 1 wedstrijd heeft gekregen vanwege uitlatingen aan het adres van scheidsrechter Braamhaar. Nou gaat het hier weliswaar om iets dat in het voetbalwereldje gebeurd is, maar zouden we onszelf in handballend Nederland stilletjes aan niet eens moeten gaan afvragen om ook wat strenger op uitlatingen in de pers aan het adres van scheidsrechters te gaan letten?
Ik surfde verder over het net om de handbalverslagen te lezen, zoals ik dat iedere week met grote interesse doe en meteen viel mij de kop boven het stuk over de wedstrijd Dalfsen-Quintus op: “Coach Kuijer ontploft na bitter verlies Dalfsen.” Nu ken ik de man persoonlijk niet, maar wel heb ik hem meerdere malen van een afstandje aan het werk gezien. Deze altijd zo rustige man ontplofte dus na het bittere verlies van zijn ploeg. Nieuwsgierig las ik verder om er achter te komen wat de speelsters in zijn ogen dan wel niet fout gedaan zouden hebben om hun wedstrijd te verliezen. Ik ben altijd erg happig op vlak na de wedstrijd gegeven analyses van coaches omdat ze zo lekker genuanceerd zijn. Helaas vond ik hier niets over terug. Wél vond ik een lijstje aan verwijten richting arbiters Demidzic en Pavlovic die in zijn ogen volgens mij niet hun beste avond hadden: “Het is een schande dat deze mannen zo fluiten. Ongeïnteresseerd oogden ze.” Een speelster (Marlie Mentink) kreeg persoonlijke dekking en het resterende vijftal raakte te vaak verstrikt in doelloze aanvalspatronen. Dus toch, maar nee, helaas, dit is opgetekend door de journalist. “En als je dan ziet wat Bovenberg en Van Capelle mogen doen tegen Kamphorst. Ze werd constant door die twee gemangeld, zonder straf. Het zal de status van de topclub wel zijn”, bromt Kuijer. Aha, het lek is boven, de appels verloren het van de peren. Dalfsen heeft de wedstrijd klaarblijkelijk verloren omdat de speelsters van Quintus meer mochten dan die van hem. Eureka! Het lag dus toch aan de scheidsrechters! Het is een enorme opluchting te horen dat het niet aan de trainingsintensiteit van de ploeg ligt, of aan het gebrek aan inzicht of techniek of slechte tactische keuzes dat een wedstrijd waarin er met 5 doelpunten voor gestaan is in de 2e helft, alsnog verloren is.
Er zullen weinig mensen binnen de mondiale handbalwereld beweren dat Nederland de beste scheidsrechters heeft, maar we hebben ook de beste spelers of coaches niet. Handbal is in Nederland een gezellige amateursport én we hebben een aantal clubs dat er echt iets van probeert te maken en prestatiesport bedrijft. Onze scheidsrechters zijn dus amateurs, net als wij spelers en ja, dus ook de coaches. Misschien is meer geld wel niet de oplossing om het niveau van onze competities op te krikken, maar eerder meer respect voor elkaar en elkaars functie.