Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Student_13
Ondanks de nodige twijfels over een overwinning voor Achilles, is hier toch een overwinnning voor ons bij te schrijven 
. Na een gelijkopgaande 1e helft (ruststand 12 -13) gooiden wij ons vol goede moed ook de tweede helft in de strijd. In de tweede helft werkten we een stuk harder, speelden we slimmer, en verdedigden we veel feller. Ondanks enkele knappe acties van de nr. 5 van Swift Helmond (Kees Verhoof of hoe heet hij ook al weer), wisten wij in de aanval het hoofd koel te houden, wat resulteerde in een 28 - 22 eindstand.
De scheidsrechters hebben naar beide kanten toe fouten gemaakt. Maar in tegenstelling tot de voorlaatste wedstrijd kon Achilles hier weer beter mee om gaan. Wij hebben de minuten dat we met 4 man in het veld stonden goed uitgespeeld, het feit dat jullie dat niet konden uitbuiten heeft onder meer te maken gehad met dat we gewoon goed stonden te verdedigen en jullie er geen grip op kregen. Dat ligt dus niet aan de scheidsrechters. Wij hebben toch ook redelijk wat 2 minuten gekregen.Waar je inderdaad een vraagteken bij kunt zetten is het feit dat er na een serie 2 minuten straffen weer wordt begonnen met het uitdelen van gele kaarten. Voor de rest was Achilles in de tweede helft gewoon beter. De eerste helft stonden we helemaal niet scherp. Misten we ook een strafworp + legio open kansen.In Helmond waren jullie beter, veel beter. Ik begreep dat jullie geplaagd worden door blessure's. Dat is gewoon heel vervelend voor een team. Dus, volgend jaar een herkansing. Wat, zelfs twee herkansingen, zowel uit als thuis. Niet laten frusteren door scheidsrechters, dat helpt niet. Wij hebben ook wedstrijden gehad dat we moeilijk met deze manier van fluiten om konden gaan.Dat dit weer terug te vinden was in onze manier van spelen. En met name op een negatieve manier. Dat is een mentale kwestie en daar zijn wij hard mee bezig om dat dit seizoen eens ten goede te keren. Eerst kijken naar je eigen rol in het geheel, zijn er verbeterpunten in onze manier van omgaan met waar we zelf wat aan kunnen doen. En als laatste, mogelijk dat het gegeven dat wij meer gewend zijn zonder hars te spelen een rol heeft gespeeld. Aan de andere kant, praktisch elke uitwedstrijd worden wij weer geconfronteerd met het feit dat er weer wèl met hars gespeeld mag worden. En dat mag hier in heel Apeldoorn niet dus zijn we ook niet gewend er mee te spelen of te trainen. Dat is dan weer het thuisvoordeel van iedereen in Brabant of Limburg.