Als scheidsrechter heb ik bij de meeste verenigingen (vanaf 1970) weinig te klagen gehad over de verzorging. Maar pas nu de zaken vanaf het bondsbureau worden geregeld raak ik soms te tranen toe beroerd (het zou GEroerd moeten zijn).
Vandaag kreeg ik een brief met dank voor mijn inschrijving als scheidsrechter. Er zat zelfs een cadeau in de envelop. Citaat: “Hierbij ontvang je als bedankje voor je inzet het komende jaar EEN AANTAL SCOREKAARTJES.” Einde citaat. I viel bijna van m'n stoel. Ik heb 11 (ELF) scorekaartjes ontvangen. Het gaat natuuuurlijk niet om de inhoud maar om het gebaar.
Ik denk dat ik ze ga inlijsten. Dit maak ik misschien nooit meer mee.
Met het meegestuurde legitimatiebewijs mag ik naar alle handbalwedstrijden, behalve die, die voor een handballiefhebber echt interessant zijn.En zelfs voor gewone competitiewedstrijden houdt het bondsbestuur het recht om dat toegangsrecht in te trekken.
Vind je het gek dat verenigingen de grootste moeite hebben om scheidsrechters te behouden of aan te trekken?
Oliveo wens ik oprecht succes met het vinden van de gewenste scheidsrechters.